در پاسخ به این سؤال، به تفاوت‏هایى که میان خمس و زکات با مالیات است اشاره می‏کنیم:

تفاوت اول
مالیات، هزینه‏اى است که شما می‏پردازید تا دولت، رفاه شما را بیرون منزل تأمین کند. مثلاً بیرون منزل شما بوستانى احداث کند همان گونه که خود نیز در منزل باغچه احداث مى‏کنید.
هر کسى حیاط منزل خود را موزائیک یا سنگ می‏کند، به دولت نیز مالیات می‏دهد تا بیرون منزلش را اسفالت کند.درب منزل خود را قفل می‏زند، به دولت نیز مالیات می‏دهد بیرون منزل پلیس بگمارد.در منزل لامپ روشن می‏کند، به دولت نیز مالیات میدهد تا بیرون منزل، کوچه و خیابان را روشن کند.در منزل کپسول آتش نشانى دارد، به دولت نیز مالیات می‏دهد تا بیرون منزل ماشین آتش نشانى را آماده داشته باشد.بنابراین مالیات، خرج خود شما می‏شود و نظیر پولى است که شما در منزل براى زندگى شخصى هزینه مى‏کنید. با این تفاوت که آنچه در منزل خرج مى‏کنید مستقیم است و آنچه در بیرون خرج میشود به واسطه مالیاتى است که به دولت می‏دهید.

تفاوت دوّم
پرداخت خمس و زکات، به عنوان یک عبادت است و در آن قصد قربت لازم است که اگر نباشد عمل قبول نمی‏شود. بر خلاف مالیات که قصد قربت نمیخواهد و نوعاً با اکراه پرداخت میگردد.

تفاوت سوّم
خمس، زیر نظر عالم‏ترین، محبوب‏ترین، با تقوى‏ترین فردى که با تحقیق انتخاب شده، یعنى فقیه عادل مصرف می‏شود، بر خلاف مالیات که چنین شرطى در آن نیست و لذا گاهى غیر عادلانه هزینه می‏شود. به علاوه اتصال طبقه محروم با عالم ربانى زمینه پندپذیرى و اطاعت از خدا و رسول است و فقرا و سایر گیرندگان، چون خمس را از دست جانشین امام زمان علیه السلام می‏گیرند احساس حقارت نمی‏کنند.

تفاوت چهارم
در خمس و زکات به پرداخت کننده اعتماد می‏شود، یعنى اولاً خودش حساب مال خود را می‏کند نه بازرس و مأمور دولت. ثانیاً کسى را که می‏خواهد مال خود را به او بدهد انتخاب مى‏کند که کدام مرجع و عالم متّقی‏تر باشد. ثالثاً از مصرف آن زیر نظر مجتهد عادل آگاه است و می‏داند در کجا هزینه میشود.

تفاوت پنجم
در خمس و زکات هدفِ گیرنده، رشد و پاک کردن مردم و هدفِ پرداخت کننده قرب به خداست.

تفاوت ششم
خمس را از مازاد مخارج سالانه میگیرند، ولى مالیات از اصل درآمد مردم گرفته میشود.